gazu doskonałego
Encyklopedia PWN
temperatura określona w sposób uniwersalny (w odróżnieniu od temp. empirycznej), w oparciu o podstawowe prawa dla gazu doskonałego lub zależność określającą sprawność cyklu Carnota.
van’t Hoff 
, ur. 30 VIII 1852, Rotterdam, zm. 1 III 1911, Steglitz k. Berlina,
chemik holenderski.
[want họf]
Jacobus Hendricus , ur. 30 VIII 1852, Rotterdam, zm. 1 III 1911, Steglitz k. Berlina,
van’t Hoffa równanie, prawo van’t Hoffa,
zależność między ciśnieniem osmotycznym Π rozcieńczonego roztworu, stężeniem c substancji rozpuszczonej i temperaturą bezwzględną T: Π = cRT (R — stała gazowa);
atmosfera standardowa, atmosfera wzorcowa,
umowny pionowy rozkład parametrów termodynamicznych atmosfery ziemskiej (temperatury, ciśnienia i gęstości powietrza), odpowiadający w przybliżeniu średniemu rozkładowi tych parametrów w atmosferze rzeczywistej;
prawo, zgodnie z którym w tych samych warunkach (ciśnienie i temperatura), w takich samych objętościach różnych gazów doskonałych znajduje się jednakowa liczba cząstek;
fiz. taki rozkład masy płynu, w którego przypadku (w odróżnieniu od rozkładu baroklinowego) gęstość płynu zależy tylko od ciśnienia;
